Mrozów i okolice

Historyczne nazwy miejscowości to:
1277 r. – Nephrin
1319 r. – Nippern
1360 r. – Nyperin
1786 r. – Nippern
1946 r. – Niepierzyn
Od 1 maja 1947 r. zmieniono urzędową nazwę wsi na Mrozów.

Miejscowość wzmiankowana w 1220 r. jako wieś książęca, jest po raz pierwszy zasiedlona na prawie polskim. W 1227 r. książę Bolesław nadaje Witoslausowi Pagerse wieś Mrozów, z przywilejem zasiedlenia wsi na prawie niemieckim. Wójt-zarządca otrzymał w uposażeniu 10 łanów ziemi, młyn i prawo wyszynku oraz sprawował władzę sadowniczą w sporach między mieszkańcami. W 1319 r. właścicielami Mrozowa byli trzej bracia: Andrzej, Mikołaj i Piotr Radakowie, rycerze w służbie książęcej. W 1353 r. wieś włączono do księstwa wrocławskiego i nadano jako uposażenie klasztorowi wrocławskich klarysek. Z tamtego czasu pochodzą pierwsze wzmianki o kościele w Mrozowie. W 1572 r. w czasach reformacji kościół w Mrozowie stał się zborem luterańskim. W 1786 r. w opisie Śląska zanotowano istnienie kościoła katolickiego, domu parafialnego, szkoły, dworu i folwarku. Wieś liczyła 22 gospodarstwa, pracował młyn wodny i karczma.W 1845 r. majatek Mrozów jest własnością królewską, administrowaną przez dzierżawcę, który rozwinął tu hodowlę bydła i owiec merynosów. Dochodów dostarczała także eksploatacja dwóch torfowisk oraz stawy rybne. W 1922 r. do majątku w Mrozowie przyłączono wieś Łąkoszyce wraz z folwarkiem, nastawionym na hodowlę zwierząt (21 koni, 166 sztuk bydła, 57 świń i 383 owiec). Do obu folwarków doprowadzono prąd czerpany z miejscowej siłowni.

Po II wojnie światowej wioskę, podobnie jak wiele wsi i miast na Dolnym Śląsku zaludniali osadnicy z ziem wschodnich. Pierwszy transport przybył w lipcu 1945 r. z ludnością z Tiutkowa, pow. Trembowla, woj. tarnopolskie. Drugi, większy transport przybył w czerwcu 1946 r. i byli to ludzie z woj. lwowskiego, z powiatu Sambor. W latach późniejszych przybyła również ludność z Polski centralnej. Mrozów był gminą w latach 1946-1960 i podlegało jej 17 przyległych wsi. Głównym zajęciem i źródłem utrzymania były gospodarstwa rolne.

Pierwszą instytucją jaka powstała po wojnie była Szkoła Podstawowa, która rozpoczęła swoją działalność w IX 1945 r. W rok później przy szkole założono przedszkole. W tych samych latach powstał prywatny sklep i piekarnia oraz urząd pocztowy. Z powiatu przeniesiono Komendę Milicji Obywatelskiej i powołano Ochotniczą Straż Pożarną. W 1949 r. powstał Ośrodek Zdrowia, a w świetlicy wiejskiej zostało otwarte kino. W latach 60-tych powstała Biblioteka Publiczna. Neogotycki pałac oddano ewakuowanym wraz z podopiecznymi z Drohobycza siostrom Albertynkom, które kontynuowały w nim działalność zakładu „Caritas”. W latach 70-tych we wschodniej części wsi odrestaurowano Ośrodek Wypoczynku i Rekreacji z otwartym basenem, polem namiotowym i domkami kempingowymi.

Gmina Mrozów istniała do 1968 r. Po przeprowadzeniu nowego podziału administracyjnego powstała Gmina Miękinia, do której zostało przydzielone sołectwo Mrozów. Od tego czasu wieś zaczęła tracić swoją pozycję. Następuje stała degradacja kulturowa i oświatowa wsi. Szereg instytucji polikwidowano i proces ten trwa do dnia dzisiejszego.

Szkoła Podstawowa od 1985 zagrożona była likwidacją, a Urząd Gminy kilkakrotnie podejmował próby jej zamknięcia. Dzięki protestom i zaangażowaniu całej społeczności udawało się temu zapobiec. W styczniu 2011 roku na sesji Rady Gminy przegłosowano uchwałę o zamiarze likwidacji szkoły. Próba przekonania radnych do pozostawienia placówki będącej jedynym ośrodkiem edukacyjno-kulturalnym wsi, który trwale wpisał się w krajobraz Mrozowa nie powiodła się. Starania o uratowanie szkoły jako placówki niepublicznej prowadzonej przez Stowarzyszenie „Mrozovia” również zakończyły się niepowodzeniem, z powodu nieugiętej postawy Wójta Gminy Miękinia. Nie uwzględniono woli społeczności lokalnej przekładając wizje władz nad dobro środowiska, którego bezpośrednio dotyczyły. Szkoła została oficjalnie zamknięta z dniem 31.08.2011 r.
Z instytucji publicznych podlegających Gminie pozostała Świetlica Wiejska ponownie uruchomiona w XII 2010 roku po gruntownym remoncie. Swoją działalność prowadzi jeszcze Biblioteka Publiczna przeniesiona do budynku po Szkole Podstawowej.

Informacje opracowano wykorzystując: